Η εμπειρία παρακολούθησης μιας έκθεσης είναι αναμφίβολα μια υπέροχη διαδικασία. Σε μια έκθεση το να παρατηρείς την τέχνη, την προσωπική ματιά του κάθε καλλιτέχνη και τον τρόπο που σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, είναι μια διαδικασία παρόμοια με αυτή του να διαβάζεις ένα βιβλίο, να παρακολουθείς μια θεατρική παράσταση, μια ταινία στον κινηματογράφο. Αν αφεθείς στην ενέργεια που υπάρχει μέσα σε ένα τέτοιο χώρο, νιώθεις τυχερός και ευτυχισμένος. Για αυτό μη φοβηθείς να εκθέσεις τον εαυτό σου στην τέχνη. Μόνο κερδισμένος μπορείς να φύγεις από μια έκθεση.
Το Athens Photo Festival λοιπόν, είναι μια καλή ευκαιρία να δοκιμάσεις τον εαυτό σου. Δεν είναι απαραίτητο να ασχολείται κανείς με τη φωτογραφία για να δει μια έκθεση φωτογραφίας ή να ζωγραφίζει για να πάει σε μια έκθεση ζωγραφικής. Και το κεντρικό πρόγραμμα του φεστιβάλ, στο οποίο και αναφέρομαι σήμερα, παρουσιάζει το έργο 85 καταξιωμένων και ανερχόμενων καλλιτεχνών από 26 χώρες δίνοντας την ευκαιρία στον επισκέπτη, ακόμα και αν αυτός είναι αμύητος στην τέχνη της φωτογραφίας, να έρθει σε επαφή μαζί της.
Εγώ λοιπόν μια ζεστή Κυριακή του Ιουλίου, και ενώ όλος ο υπόλοιπος κόσμος έκανε ηλιοθεραπεία στις παραλίες, πήρα το αγόρι μου από το χέρι και πήγαμε στο Μουσείο Μπενάκη. Είχα μαζί μου και τη φωτογραφική μου μηχανή και έβγαλα αρκετές φωτογραφίες για να σου δείξω. Αρκετές από αυτές που μου έκαναν εντύπωση ή μου άρεσαν πολύ. Ήταν όμως κι άλλες πολλές που δεν φωτογράφισα γιατί ξεχάστηκα και με συνεπήρε η διαδικασία. Περιηγηθήκαμε για πάνω από τρεις ώρες και χωρίς να λέμε πολλά, παρά σχολιάζοντας σύντομα ή βγάζοντας διάφορα επιφωνήματα (“Γουάου, ρε συ!”). Είναι από αυτές τις φορές που δεν χρειάζεται να λες πολλά. Όταν συναντάς την τέχνη, ανοίγεις τα μάτια και το μυαλό να δεχθείς ερεθίσματα. Και τα συζητάς όλα μετά, στον καφέ που συνήθως ακολουθεί.
Ήταν υπέροχα. Να πας.
Το Athens Photo Festival 2016 συνεχίζεται έως την Κυριακή 31 Ιουλίου στο Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο Οδού Πειραιώς). Σπεύσατε!
No Comments