για τις στιγμές που δεν θυμάμαι αλλά σε ένιωθα
για όλες τις νύχτες που έτρεξα πιτσιρίκι στο κρεβάτι σου μέσα στο φόβο και με πήρες αγκαλιά και κοιμηθήκαμε παρέα
για τις όμορφες απορίες σου που με κάνουν και χαμογελάω
για όλα τα μεσημέρια που με σκέπασες με μια κουβέρτα ενώ κοιμόμουν
για τα γέλια και για τα κλάματα
για το νερό στο κομοδίνο τα βράδια
για την ίδια φαινομενικά ρουτίνα που ακολουθείς καθημερινά και παρόλα αυτά με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να μου δώσεις κάτι καινούργιο κάθε μέρα
για τα καθαρά και καλοσιδερωμένα ρούχα
για τη συμπόνια σου που ξεχειλίζει
για τα νόστιμα φαγητά σου
για το κορμί σου που είναι φτιαγμένο για να αγκαλιάζει
για όλες τις φορές που με άφησες να γλείψω τους αναδευτήρες του μίξερ
για τις ατελείωτες ώρες που με ζαλίζεις στα τηλέφωνα μέχρι να βεβαιωθείς πως όλα είναι εντάξει
για όλες τις φορές που μαλώσαμε και φοβηθήκαμε παρέα
για την αγάπη που μου δίνεις κάθε μέρα και που ποτέ κανένας δε θα μου δώσει όμοιά της
για εκείνες τις στιγμές που σε είδα να κλαις και μου πες θα περάσει
για τους κόπους σου
για τις ρυτίδες σου που μου θυμίζουν ποια είμαι και από που έρχομαι
για αυτούς και για χιλιάδες άλλους λόγους σ’αγαπώ μαμά μου
χρόνια σου πολλά
No Comments